اول از اصول مذهب عدل است
عدل بمعنای لغوی قرار دادن هر چیزی است بجای خود و بمعنای عرفی جور و ستم ننمودن و مراعات حقوق نمودن.
اگر چه احدی از مسلمین خدا را ظالم و ستمکار نمی داند همه در مقام اینند که خدا را از هر عیب و نقصی تنزیه و تقدیس نمایند لکن بعضی از سنی ها که آن ها را اشاعره گویند معتقدند که احدی مختار در اعمال خود نیست بنده هر چه کند خدا کرده و با این که مجبور در عمل بد است او را بجهنم می برد و این را ظلم نمی دانند زیرا که هر چه هست ملک اوست و کسی حق ندارد اعتراض بر او وارد نماید و چون لازمه این کلام این می شود که خداوند ببندگان گنه کار ظلم کند زیرا عملی که از روی اختیار نباشد مجازات بر آن عین ظلم و ستم است این است که عدل را اختصاص بمذهب امامیه داده اند و حضرات امامیه را عدلیه گویند.