وظائف زن در جامعه
در این موضوع بایستی از دو جهت گفتگو شود ، یکی وظیفه زن در امور اجتماعی و دیگر وظیفه زن از حیث حجاب و تستر.
نسبت بموضوع اول زن و مرد اگر چه در انسانیت شریکند لکن شالوده خلقت زن و مرد از لحاظ قوای دماغی ، جسمی، احساسات طبیعی و مزاجی تفاوت بسیار دارد.
بعضی از دانشمندان گفته اند زن و مرد اگر چه از حیث قوی و احساسات با هم اختلاف کامل دارند ولی هیچ کدام قوی تر از دیگری نیستند و بواسطه اختلاف زن و مرد وظیفه آنها نیز مختلف می گردد یعنی در سازمان خلقت هر یک برای کاری ساخته شده اند.(17)
پس بنابراین نه کار مرد کاملاً از زن ساخته می شود نه کار زن از مرد چنان چه در تاریخ نشان می دهد قبل ازاسلام بحکم غلبه قوی بر ضعیف زنها تحت فشار و ستمکاری مردها قرار گرفته بودند و چون اخلاق نیک و وظایف انسانیت در بین اهالی آن زمان وجود نداشت ، همین قدر که خود را قوی تر از زن می دیدند او را تحت تاثیر خود در آورده و از هیچ گونه جفاکاری و ستمگری نسبت باین صنف ضعیف خود داری نمی نمودند و بهیچ وجه برای زن شخصیت وارزشی قائل نبودند و او را مالک و مختار در امور شخصیه خود نمی دانستند بلکه وی را مثل شیئی مملوک مورد معامله قرار می دادند و دختر را اسباب ننگ و عار می دانستند این بود که متمولین اعراب از شدت عصبیت و تفرعنی که جبلی آنها بود دخترهای خود را زنده بگور می کردند تا آن که نور اسلام طالع گردید و زن را از فشار مرد ها نجات داد و وی را در بسیاری از حقوق مثل مالکیت اموال خود و خرید و فروش و اجاره و استجاره و وکالت و وصایت و غیر اینها در ردیف مرد ها قرار داد و بمیزان تعال و تساوی که در همه امور مراعات می فرمود حقوق عادلانه ای برای وی معین نمود و تمام امور زندگانی وی را بعهده مرد گذارد و حقوق زناشوئی را بر اصول مصلحت جامعه استوار گردانید.
و برای زن کاری معین فرمود مثل حمل و وضع حمل و ارضاع و پرستاری اطفال و ترتیب منزل و امثال اینها و مشقت کسب  و کار را بعهده مرد که قوی تر و تدبیر او در معاملات زیادتر است قرار داد و اینها منت بزرگی است بر مسلمانها مخصوصاً صنف زن که او را از اسارت مردها آزاد فرمود و ترتیب معاش او را بگردن مرد گذارد که بفراغت خاطر  در امور شخصیه خود کوشش نماید و در تربیت فرزندان خود بکوشد و اشخاص با شرافت و فضیلت بار آورد.
بعضی از رجال این دوره که خود را از محصلین جامعه می شمارند در مقام بر آمده اند و باسم استقلال و آزادی زن ، همت بر این گماشته اند که زن را با مرد در کسب و تجارت و امور اداری و اجتماعی هم دوش گردانند.
می گویند چه فرق است بین زن و مرد که زن بایستی در خانه بنشیند و از هر کمال و فضیلتی محروم ماند ، لکن بر نخورده اند که آزادی مطلق برای زن علاوه بر این که بنفعی تمام نمی شود متضمن مفاسد بسیار و خطرات اجتماعی است حتی برای خود زنان زیان دارد ، چنان چه می بینیم دراین دوره که باسم آزادی و استقلال حجاب زنان را دریدند در نتیجه مواجه با چه زحمات فوق العاده ای گردیدند ، زیرا هرگز نمی تواند زن بقدر مرد متحمل مشقت تحصیل معاش شود و اگر بخواهد در اموری که تخصیص بمردها دارد وارد شود بایستی بکمک آنها کار کند.
زن نمی تواند بتنهائی و مستقلاً کار سیاسی یا اداری کند مگر بندرت زنی پیدا شود که مستقلاً عمل مهمی را انجام دهد و این چه شرافت و استقلالی است برای زن که بعد از زحمات بسیار مقام خدمتگذار یا پرستار یا معاون را پیدا کند و در نتیجه از وظیفه اجتماعی خود باز ماند و شخصیت خود را از دست بدهد ، و بایست بروساء و زمام داران جامعه گفت اول شما این قدر کار در مملکت پیدا کنید که مردها از درد بیکاری ننالند اگر عده مردها نتوانستند از عهده بر آیند آن وقت نوبت بزنها  برسد.
بعضی از دانشمندان درمعرفی هویت و شخصیت زن گفته : فطرت اولیه زن برای انجام وظیفه مادری ، شوهر داری ، صفا دادن بزندگانی خانوادگی و وابستگی بدیگران در غم و شادی ساخته شده است.
چنان چه تجربه شده دخترانی که از طبیعت اولیه خود منحرف گشته اند و گول بعضی از مردمان کم تجربه را خورده اند و در تحصیل حیثیت و جلب منفعت و مال شوهر اختیار نکرده اند و مشغول بکسب و تامین معاش خود شده اند و تا اندازه ای هم موفق گردیده اند ، لکن پس از مدتی برخورده اند باین که سعادت و خوشبختی آنها در انجام دادن وظیفه مادری و دل بستگی بامور خانوادگی است.
خلاصه زن یا بایستی دست از وظائف اختصاصی خود بر دارد و دوش بدوش مردان کار کند یا آن که در خانه مشغول و وظائف اختصاصی خود شود ، هرگز نمی تواند امور خارجی و داخلی هر دو را متحمل گردد ، کدام منصفی روا می دارد که زن با ضعف بنیه باری بشکم داشته باشد و باری بدوش کشد ، مرد که قوی تر است باید یک قسمتی از امور اجتماعی را انجام دهد زن هم قسمت داخلی و هم قسمت خارجی را تعهد نماید.