باتفاق دانشمندان اشیاء دو نحو حرکت دارند
یکی حرکت تکوینی و آن از نقص بکمال آمدن و  از قوه بفعل رسیدن است و دیگر حرکت وضعی و انتقالی است، یعنی جابجا شدن ، چنان چه در علوم امروزه خوب ثابت گردیده بلکه محسوس گشته که تمام عالم اجزاء موجودات علی الدوام بدور هم می چرخند و بحرکت آنها عالم طبیعت مرتب می گردد.
شکی نیست که حرکت محرک می خواهد ، ممکن نیست شیء بتواند خودش خود را حرکت دهد و چون تمام اجزاء عالم متحرکند قطعاً بایستی منتهی شود بمحرکی که خودش متحرک نباشد.
و این که می بینی ما حرکت می کنیم روح روان ما است که بدن ما را حرکت می دهد نمی بینی کسی که مرد دیگر حرکت ندارد و همان روح ما که بدن ما را حرکت می دهد، بمعنای اول که حرکت تکوینی و  از نقص بکمال آمدن است همیشه در حرکت است و او نیز محرکی که خود متحرک نباشد فقط واجب الوجود و اله عالم است.
و براهین بر وجود واج بالوجود  و خالق عالم بسیار است که تمام آنها بدیهی و واضح است و چنان چه گفته شد وجدان و فطرت خودت کافی است بر اثبات وجود خالق خود منتهی بایستی قدری بخود آئی تا ببینی چگونه د ل و جانت بسوی او نگران است.
ذات حق تعالی اجل و بالاتر از این است که باذهان بشر در آید ، لکن چون نمونه ای از صفات ربوبیت و آثار الوهیت در آینه موجودات نمودار است ، بقدر دلالت آثار پی بمؤثر می بریم و او را به صفات ثبوتیه و سلبیه معرفی می نمائیم.